Rafael Nadal, herkesin yakın olduğunu iddia etmesine karşın resmileşmesinden korktuğu emeklilik haberini dün açıkladı. Toprak kortun en ikonik oyuncusu, kıssasını başladığı yerde tamamlayarak bir döngüyü tamamlıyor: “Gerçek şu ki, birtakım güç yıllarım oldu, bilhassa de bu son iki yıl. Sınırlamalar olmadan oynayabildiğimi sanmıyorum,” dedi 10 Ekim Perşembe günü yayınladığı görüntüde. Jürgen Klopp’un görüntülü vedasından sonra, çok sevdiğimiz bir diğer büyük spor beşerinin daha vedasına bütün dünya birebir anda şahit olduk.
Onun da dediği üzere hayatta her şeyin bir başlangıcı ve sonu var tahminen ancak 38 yaşındaki oyuncunun, Paris2024 sonrası emekliliğe diğerleri değil, yalnızca kendi istediği vakit karar vereceğini söyleyen açıklaması bizi, çok sevdiği tenise devam edeceği konusunda umutlandırmıştı doğrusu. Heyhat, onun bahsettiği sınırlamalar, aslında bedeninin ona empoze ettiği sınırlamalar ve birinci profesyonel maçını 15 yaşında Sevilla’daki bir Challenger Turnuvasında kazanan, 14’ü Fransa Açık olmak üzere 22 Grand Slam şampiyonluğu elde eden bu büyük sportmen, mesleğini bu Kasım ayında şimdiden karaborsa olacağı ve izleyenleri gözyaşlarına boğacağı kesin olan bir maç sonunda Malaga’da, Davis Cup’ta tamamlayacak.
Roger Federer ve Novak Djokovic ile birlikte ‘Büyük Üçlü’yü oluşturan Nadal, başından sonuna şahitlik ettiğimiz mesleğinde alandaki tutkulu, saha dışındaki kibar karakteriyle hepimizi kendisine hayran bıraktı ve bu üç büyük oyuncunun birebir periyoda denk gelmesinden en çok da biz, sporseverler karlı çıktık. Üçlüden geriye, bu yıl olimpiyat altın madalyasını da kazanarak Golden Slam’ini tamamlayan ve geriye kazanılacak hiçbir şey kalmasa da elinden kolundan geldiğince rekorlarını daha da geliştireceğinden emin Novak Djokovic kaldı.
Son yıllarda, Nadal’ın muvaffakiyetleri kadar sakatlıklarla gayreti damgasını vurdu. En büyük rakipleri Federer ve Djokovic değil, dizi ve ayaklarıydı tahminen de. Tenise olan tutkusu, devam etmesini sağlasa da, sakatlıklar performansını daima olumsuz etkiledi. Aslında 2023 yılının ortalarında, tenisi bırakma kararı aldığını açıkladı. Bu karar, tenis dünyasında ve hayranları ortasında kederle karşılandı zira onun kazandığı muvaffakiyetler, biçbir vakit yalnızca sayılardan ve kupalardan ibaret olmadı. Nadal, genç oyuncular için daima büyük bir rol model ve ilham kaynağı oldu. Gösterdiği azim ve çaba, bıraktıktan sonra da ilham vermeye devam edecek.
Nadal’ın emeklilik tarihini açıklamasından sonra dünyanın her yerindeki bütün manşetler ona ayrıldı. Biz de Eurosport yorumcusu ve tenis efsanesi Mats Vilander’e fikirlerini sorduk:
Haberi duyunca ilk reaksiyonunuz ne oldu?
Rafa’nın açıklaması uyandığımda birinci öğrendiğim şeydi. Birinci yansım hâlâ uyuyor ve hayal gördüğümdü. Lakin evet, buna uyanmak tenisi seven herkes için katiyetle bir kabus. Lakin bunun olmasını bekliyorduk. Yalnızca ne vakit olacağı değerliydi. Sanırım Davis Kupası Rafa Nadal’ın kalbinde yeri farklı bir turnuva. Çoğumuzun kalbinde yeri farklı bir turnuva. Orada bir ekip ruhu var ve kazansanız da kaybetseniz de grubunuzla birlikte kutlama yapabiliyorsunuz. Hasebiyle Rafa’nın orada bırakma kararını anlıyorum. Lakin genel olarak tenis için üzücü bir gün. Bu spora çok büyük bir tutku katmıştı.
Siz de onunla tıpkı tercihi yapar mıydınız ya da Roland Garros’ta son bir sefer daha oynamak ister miydiniz?
Sanırım herkes onun Roland Garros’ta bir kere daha oynadığını görmek istiyordu ancak açıkçası ben bu yaz Olimpiyatlarda da oynamadım. Evet, bence her şey ne kadar rekabetçi olabileceğini hissetmesiyle ilgili. Bence sağlıklı olduğu takdirde hala yeterli oynayabileceğini biliyor. Çeşitte ve bilhassa de Fransa Açık’ta hala çok âlâ oyuncuları yenebilir. Ancak kendini sağlıklı hissetmesi gerekiyor ve kim bilir neler hissediyor? Onun kararına hürmet göstermemiz ve erkek tenisinin en kıymetli oyuncularından birini kutlamamız gerekiyor. Roger Federer bu spora yetenek getirdi. Elbette Novak Djokovic herkesten daha fazla kazandı. Lakin bana nazaran tenisin en değerli modülü olan tutkuyu getiren Nadal’dı. Ve bu tutku artık bu sporun bir modülü. Bunu Carlos Alcaraz ve hatta vakit zaman Jannik Sinner’da da görüyorsunuz, Stefanos Tsitsipas’ta da var. Tekrar de bence Rafa Nadal, sporumuzun en kıymetli ögesi olan tutkuyu bize kazandırdığı için teşekkür etmemiz gereken kişi.
Hatırlarsanız, teklerde korttaki son gösterisi Novak Djokovic’e karşıydı. En büyük rakibi, tenis tarihinin en çok kazanan ismi. Sizce bu durum emeklilik kararını almasında tesirli oldu mu?
Bence evet. Paris’teki Olimpiyatları’nda Novak Djokovic’e karşı oynadığı maç, onun son tekler maçı olabilir. Ayrıyeten bu maçı Philippe Chatrier’de oynandı. Lakin bence yaşadığı sakatlıkların tesiri de fazla. Elbette oyunu hissetme ve manaya açısından inanılmaz yetenekli. Lakin teknik açıdan tahminen Roger Federer üzere biri daha önde, tahminen de bu yüzden sonuçlar açısından daha güzelini yapamadı, en azından beşerler bu türlü düşünüyor. Lakin bu Rafa’nın her gün ortaya koyduğu tutku ve rekabetçi ruhu göz gerisi etmek manasına gelir. Olimpiyatlarda Novak’a karşı oynadığı o gün bile elinden gelenin en uygununu yapmaya çalışıyordu. Ve bir noktada, fizikî nedenler, duygusal nedenler, kim bilir öteki hangi nedenlerden ötürü inancı büsbütün kayboldu. Yaş, doğal ki en büyük etken. Lakin o her şeyini verdi. Çok da başarılı oldu. Bu da onu bana nazaran kendi başına bir kategoriye sokuyor zira herkesten daha başarılı oldu. O gördüğüm en büyük yarışmacı.
Davis Cup’taki bu final gösterisine kadar Rafa’dan beklentileriniz neler? Sizce ne oynayacak ve emekli olmadan evvel ne oynamasını istersiniz?
Bence Davis Cup’a yeterli oynayarak gelmek istiyor. Teklerde ya da çiftlerde oynayabilir. Büyük ihtimalle çiftlerde oynama bahtı daha yüksek. Ve olabildiğince âlâ gitmek istiyor. Bence oyunun doruğunda olmadığını biliyor lakin o anda oyununun doruğunda olmak istiyor. Bence fizikî olarak en değerli kısım bu. Gereksinimi olduğu kadar idman yapabiliyor mu? Birinci soru bu. Ve sonra büyük olasılıkla gidip bir turnuva oynaması gerekiyor. İki turnuva çok fazla olabilir ancak tekrar de gidip bir turnuva oynamalı ve wild card ya da neye gereksinimi varsa onu almalı. Sonra da birkaç maç kazanırsa mükemmel olur. Bence bu hazırlığa gereksinimi var. Bence o da bunu istiyor.
Roger Federer için eksiksiz son Rafael Nadal ile çiftler oynamaktı. Şimdi hepimiz tahminen de Rafa’nın Alcaraz ile oynayacağı bir sona bakıyoruz. Bu kusursuz bir son olmaz mıydı?
Kesinlikle. Açıkçası, onları Olimpiyatlarda çiftler oynarken gördük ve kusursuz bir kadro olan Krajicek ve Ram’a yenildiler ancak o vakit gereğince yeterli değillerdi. Teklerde uygun oyuncular oldukları için çiftlerde birebirini bekledik ancak bu her vakit olmuyor. Yine de Rafa’nın kral tacını Carlos’a devrettiğini görmek çok hoş bir şey olurdu. Tekrar de bana sorarsanız İspanya’da tenis kelam konusu olduğunda kral her vakit Rafael Nadal olacak. Olağan Carlos Alcaraz mesleğinin ilerleyen devirlerinde daha çılgın sayılara ulaşmazsa.
Rafa ile olan özel bir anınız var mı?
Rafa’yla ilgili en hoş anım, Roland-Garros Finalleri’ne çıktığı birinci yıldı. 2005’te Mariano Puerta ile oynuyordu. Cuma akşamı takımı geldi ve bana yarın, yani bayanlar finalinin oynanacağı Cumartesi günü Rafa ile antreman yapmak isteyip istemediğimi sordu. Ben de natürel ki evet dedim. Roland Garros’ta dokuz numaralı korta gittiğimi hatırlıyorum, sanırım öyleydi ve onunla antreman yapacağım. Sanırım Legends’da oynuyordum, çok gergindim. Zira onun atışları ve top spinleri çılgıncaydı. Kendi kendime, “Bu Rafa için şimdiye kadarki en makus idman olacak” diye panikliyordum. Onunla oynarken tıpkı Novak Djokovic üzere iki elimi de uygun kullanarak rallinin içinde kalabiliyordum. O günden bu yana, karakteri ve alışılmış ki bir oyuncu olarak benim gözümde yalnızca düzgün anılar yarattı.